Vragen over Jacht­rechten in Eigen­dom­men­beleid HDSR

Indiendatum: 6 jan. 2023

Schriftelijke vragen (Artikel 40 van het reglement van Orde HDSR)

Fractie Partij voor de Dieren

Datum: 6 januari 2023

Onderwerp: Jachtrechten in Eigendommenbeleid HDSR

Op 21 december 2022 is door het AB van HDSR het Eigendommenbeleid vastgesteld. Onderdeel van het Eigendommenbeleid is de verhuur van jachtrechten. De tekst in het Eigendommenbeleid, hoofdstuk 6.2.1. luidt:

Jachtrechten

Uitgangspunt met betrekking tot de uitgifte van jachtrechten is dat dit uitsluitend plaatsvindt door verhuur aan Wildbeheereenheden (WBE) en in overeenstemming met de beheerorganisatie. In enkele gevallen is er nog sprake van verhuur aan een natuurlijk persoon. Deze jachtrechten worden na het verstrijken van de resterende huurtermijn onder gebracht bij de WBE.

Tijdens de vergadering is in de eerste termijn door de portefeuillehouder gesteld dat verhuur van het jachtrecht nodig is omdat de wildbeheereenheid anders op HDSR gronden, het door de provincie gevraagde faunabeheer niet kan uitvoeren (https://stichtserijnlanden.waterschapsinformatie.nl/vergadering/938209, vanaf 1.00.50).

De portefeuillehouder stelde voorts dat de door HDSR verhuurde jachtrechten niet bedoeld zijn voor sportdoeleinden of het jagen op de vijf vrij bejaagbare soorten.

Vraag 1.

In de wet Natuurbescherming (2017) wordt een duidelijk onderscheid gemaakt tussen Wildbeheer (paragraaf 3.4) en Jacht (paragraaf 3.5). Wildbeheer gaat over het doden van soorten die schade veroorzaken, waarbij ontheffing is verleend door provincie of rijk. Jagen betreft het doden en eventueel gebruiken van de vijf vrij bejaagbare soorten (konijn, haas, fazant, houtduif en wilde eend).

Erkent het dagelijks bestuur dit wettelijk onderscheidt?

Aangezien de portefeuillehouder aangaf dat jachtrecht nodig is omdat de wildbeheereenheid anders geen wildbeheer kan uitvoeren op gronden van HDSR is het volgende wetsartikel, met name punt 7, van belang.

Wet natuurbescherming (2017) Artikel 3.15

1. Bij algemene maatregel van bestuur kunnen vogels als bedoeld in artikel 3.1, eerste lid, en dieren van soorten als bedoeld in artikel 3.5, eerste lid, of 3.10, eerste lid, worden aangewezen, die niet in hun voortbestaan worden bedreigd of dat gevaar lopen, en die in het gehele land schade veroorzaken.

2. In zoverre in afwijking van de artikelen 3.3, tweede lid, 3.8, tweede lid, en 3.10, tweede lid, in samenhang met artikel 3.8, tweede lid, kan Onze Minister een vrijstelling van verboden als bedoeld in de artikelen 3.1, 3.2, tweede lid, 3.5, 3.6, tweede lid, en 3.10, eerste lid, verlenen voor de bestrijding door grondgebruikers van schadeveroorzakende vogels en dieren als bedoeld in het eerste lid.

3. Provinciale staten kunnen bij verordening vogels als bedoeld in artikel 3.1, eerste lid, en dieren van soorten als bedoeld in artikel 3.5, eerste lid of 3.10, eerste lid, aanwijzen die:

a. niet bij algemene maatregel van bestuur als bedoeld in het eerste lid, zijn aangewezen;

b. niet in hun voortbestaan worden bedreigd of dat gevaar lopen, en

c. in hun provincie schade veroorzaken.

4. Provinciale staten verlenen bij verordening een vrijstelling als bedoeld in artikel 3.3, tweede lid, 3.8, tweede lid, 3.10, tweede lid, in samenhang met artikel 3.8, tweede lid, voor de bestrijding van schadeveroorzakende vogels en dieren als bedoeld in het derde lid uitsluitend aan grondgebruikers.

5. De vrijstelling, bedoeld in het tweede en vierde lid, wordt verleend voor handelingen op door de grondgebruiker gebruikte gronden, dan wel in of aan door hem gebruikte opstallen, ter voorkoming van in het lopende of daarop volgende jaar dreigende schade op deze gronden, in of aan deze opstallen, of in het omringende gebied.

6. De schade, bedoeld in het tweede tot en met vijfde lid, heeft uitsluitend betrekking op:

a. door vogels veroorzaakte:

1°. belangrijke schade aan gewassen, vee, bossen, visserij, wateren, of

2°. schade aan flora of fauna;

b. door dieren van soorten als bedoeld in artikel 3.5, eerste lid, veroorzaakte:

1°. schade aan de wilde flora of fauna, of natuurlijke habitats, of

2°. ernstige schade aan met name de gewassen, veehouderijen, bossen, visgronden, wateren of andere vormen van eigendom, en

c. door dieren van soorten als bedoeld in 3.10, eerste lid, met uitzondering van soorten als bedoeld in artikel 3.5, eerste lid, veroorzaakte schade behorende tot bij de vrijstelling, bedoeld in het tweede lid, onderscheidenlijk de verordening, bedoeld in het vierde lid, omschreven categorieën van schade.

7. De grondgebruiker kan bij schriftelijke en gedagtekende toestemming de hem ingevolge het tweede tot en met vijfde lid toegestane handelingen door een wildbeheereenheid of anderen doen uitoefenen.

8. Alvorens Ons een voordracht tot vaststelling, wijziging of intrekking van een algemene maatregel van bestuur als bedoeld in het eerste lid te doen, overlegt Onze Minister met de gedeputeerde staten van de provincies over het ontwerp daarvan.

Mede gebaseerd op artikel 3.15 stelt de Nederlandse Jagersvereniging (https://www.jagersvereniging.nl/vragen/waarom-moet-een-jager-de-toestemming-van-de-grondgebruiker-hebben-als-deze-het-jachtrecht-al-heeft-gehuurd/):

Waarom moet een jager de toestemming van de grondgebruiker hebben, als deze het jachtrecht al heeft gehuurd?

Het jachtrecht heeft een jager nodig om te jagen op wildsoorten, de toestemming van de grondgebruiker heeft de jager nodig voor het beheren en schadebestrijden.

De Wet natuurbescherming maakt een heel scherpe scheiding tussen jacht en beheer/schadebestrijding. Jagen is het benutten van wild in de tijd dat de jacht erop is geopend en mag gedaan worden door de jachthouder (en anderen met diens toestemming). Om te kunnen beheren of schade te bestrijden heeft een jager naast een ontheffing of vrijstelling de toestemming van de grondgebruiker nodig. Deze toestemming is in de jachthuurovereenkomst van de Jagersvereniging opgenomen.

Artikel 3.15 lid 7 Wet natuurbescherming

Kortom: Voor het Wildbeheer is altijd toestemming nodig van de grondeigenaar. Verhuurde jachtrechten zijn hiervoor geen adequaat middel.

Vraag 2.

Waarop baseert het dagelijks bestuur het idee dat het toekennen van Jachtrecht als een toestemming geldt voor het betreden van het land door een wildbeheer eenheid?

Vraag 3.

Is het dagelijks bestuur met ons van mening dat verhuur van jachtrechten geen adequaat middel zijn voor het geven van toestemming tot het uitoefenen van wildbeheer door derden op gronden van HDSR?

Wet Natuurbescherming art 3.23 d.

Gerechtigd tot het uitoefenen van de jacht in een veld zijn:

Degene die het jachtrecht bij schriftelijke en gedagtekende overeenkomst voor een periode van ten minste zes jaar en ten hoogste twaalf jaar heeft gehuurd van de ten tijde van het aangaan van de huurovereenkomst tot de uitoefening van de jacht gerechtigde:

1°. eigenaar, erfpachter, vruchtgebruiker of pachter van de grond, met toestemming van de grondgebruiker ingeval de verhuurder niet tevens grondgebruiker is, of

2°. huurder van het jachtrecht, met toestemming van de eigenaar, erfpachter, vruchtgebruiker of pachter die het jachtrecht aan deze huurder heeft verhuurd en mits het jachtrecht in zijn geheel wordt weder verhuurd.

Vraag 4.

Bent u het met ons eens dat de huurder van jachtrechten van HDSR (veelal een wildbeheereenheid) tevens naar eigen inzicht vrij kan jagen op de vijf vrij bejaagbare soorten konijn, haas, fazant, houtduif en wilde eend?

Indien dit het geval is: De portefeuillehouder gaf aan dat dit niet de bedoeling is. Hoe voorkomt HDSR dat (leden van) de wildbeheereenheid gaan jagen op de vrij bejaagbare soorten op grondgebied van HDSR?

Vraag 5.

Heeft HDSR inzicht in het aantal dieren per soort dat wordt geschoten door jacht en door wildbeheer op HDSR percelen? Zo nee, waarom niet? Zo ja, Graag zouden wij inzage hebben in de gedode soorten en de aantallen.

Vraag 6.

Welke consequenties met betrekking tot het eigendommenbeleid en de verhuur van jachtrechten verbindt het dagelijks bestuur aan bovenstaande antwoorden?